http://fr.allafrica.com/stories/200901220398.html
http://fr.allafrica.com/stories/200901220405.html
http://www.lepotentiel.com/afficher_depeche.php?id_edition=id_edition&id_depeche=1282
jeudi 22 janvier 2009
lundi 19 janvier 2009
Kinshasa zit vol: deel 2: de oplossingen
Kinshasa is te vol. Het totale gebrek aan een goed stedenbouwkundig beleid zorgt ervoor dat mensen overal en nergens bouwen. De stad barst uit zijn voegen en daarom strijken bewoners neer op de heuvels rondom de binnenstad. Met alle gevolgen van dien; doordat de natuurlijke beplanting heeft plaatsgemaakt voor lemen huisjes, krijgt de regen vrij spel op de hellingen. Bij elke regenbui wordt zand verplaatst en de heuvels veranderen daardoor in snel tempo in ravijnen.
Erosie is een natuurlijk fenomeen dat in heel de wereld voorkomt. Maar in Kinshasa komt het voor in onnatuurlijke omstandigheden. Wie is verantwoordelijk?
De overheid heeft een geografisch studiebureau (BEAU) die rake rapporten schrijft en daarin adviseert op welke plekken men wel of niet mag wonen. Het bureau heeft een aantal zones als verboden terrein verklaard. Deze rapporten gaan vervolgens terug naar de overheid die ze grondig leest…en er daarna niets mee doet.
Veel mensen blijven percelen kopen op erosieve plekken. De Chefs d’urbanisme zijn makkelijk om te kopen, voor een beetje meer geld krijg je nog steeds een bouwvergunning. Vervolgens betalen inwoners een fetisjist die hun stukje grond komt inzegenen. Dan voelen gezinnen zich veilig.
De overheid maakt geld vrij om de strijd tegen de erosie aan te gaan. Maar Donnat Mbaya, directeur van Journalistes en Danger zegt: “van dat geld betaalt de gouverneur een fetisjist, waarvan men gelooft dat die de regen kan doen stoppen.” Als zelfs een aantal leden van de lokale overheid op deze manier aan erosiebestrijding doet, dan is de oplossing niet bij de overheid te zoeken.
Yango Kimbuta, gouverneur van Kinshasa, heeft beloofd 40 miljoen dollar vrij te maken om grote werken te verrichten op plekken waar de erosie stukken wegen heeft weggeslagen. Maar daar schuilt maar een klein deel van de oplossing. Het neemt de oorzaak van het probleem niet weg. Die ligt namelijk in de totale wildbouw in en rondom Kinshasa, het niet schoonhouden van de regengoten langs de straten, het afbreken van bebossing en beplanting rondom de huizen.
De overheid is verantwoordelijk om de oorzaken weg te nemen. Maar als deze op zich laat wachten, waar ligt de oplossing dan? De bevolking moet dan het heft in eigen hand nemen. Een incompetente overheid moet worden gecompenseerd met een daadkrachtige bevolking die niet op de hogere instanties wacht, maar al eerder actie neemt.
Iedereen is individueel verantwoordelijk voor zijn stukje perceel. Wanneer een gezin een lap grond koopt op een erosief stukje grond, dan moet hij instaan voor de gevolgen. Het gezin kan wel preventief handelen om de erosie voor te zijn.
Erosie is een natuurlijk fenomeen dat in heel de wereld voorkomt. Maar in Kinshasa komt het voor in onnatuurlijke omstandigheden. Wie is verantwoordelijk?
De overheid heeft een geografisch studiebureau (BEAU) die rake rapporten schrijft en daarin adviseert op welke plekken men wel of niet mag wonen. Het bureau heeft een aantal zones als verboden terrein verklaard. Deze rapporten gaan vervolgens terug naar de overheid die ze grondig leest…en er daarna niets mee doet.
Veel mensen blijven percelen kopen op erosieve plekken. De Chefs d’urbanisme zijn makkelijk om te kopen, voor een beetje meer geld krijg je nog steeds een bouwvergunning. Vervolgens betalen inwoners een fetisjist die hun stukje grond komt inzegenen. Dan voelen gezinnen zich veilig.
De overheid maakt geld vrij om de strijd tegen de erosie aan te gaan. Maar Donnat Mbaya, directeur van Journalistes en Danger zegt: “van dat geld betaalt de gouverneur een fetisjist, waarvan men gelooft dat die de regen kan doen stoppen.” Als zelfs een aantal leden van de lokale overheid op deze manier aan erosiebestrijding doet, dan is de oplossing niet bij de overheid te zoeken.
Yango Kimbuta, gouverneur van Kinshasa, heeft beloofd 40 miljoen dollar vrij te maken om grote werken te verrichten op plekken waar de erosie stukken wegen heeft weggeslagen. Maar daar schuilt maar een klein deel van de oplossing. Het neemt de oorzaak van het probleem niet weg. Die ligt namelijk in de totale wildbouw in en rondom Kinshasa, het niet schoonhouden van de regengoten langs de straten, het afbreken van bebossing en beplanting rondom de huizen.
De overheid is verantwoordelijk om de oorzaken weg te nemen. Maar als deze op zich laat wachten, waar ligt de oplossing dan? De bevolking moet dan het heft in eigen hand nemen. Een incompetente overheid moet worden gecompenseerd met een daadkrachtige bevolking die niet op de hogere instanties wacht, maar al eerder actie neemt.
Iedereen is individueel verantwoordelijk voor zijn stukje perceel. Wanneer een gezin een lap grond koopt op een erosief stukje grond, dan moet hij instaan voor de gevolgen. Het gezin kan wel preventief handelen om de erosie voor te zijn.
In de videoclip en documentaire Kin'Erosion worden er een aantal preventieve oplossingen aangereikt:
Boitier de notre Clip Video et Documentaire Kin'Erosion
Pour voir le film, allez sur:
http://www.indymedia.be/nl/archive?filter0=content_video
mercredi 31 décembre 2008
Kinshasa deel 1: het erosieprobleem
Het is druk in Kinshasa, te druk. Al uren staan we in de brandende zon te wachten in kilometerslange files. Ik zucht als we weer een halve meter verder raken, maar weet dat me opwinden in deze stad kostbare energieverspilling is. Zonder te bewegen staar ik naar buiten. Daar zie ik rijen auto’s voor en achter mij. Ik adem de zwarte rook in van een uit België afkomstig scoutingbusje naast ons. Onder mijn raampje doen straatverkopers een verwoede poging om liefdeszalf, water, appels, tv-antennes en puppies aan mij te slijten. Sommigen verkopen niets, vragen simpelweg om geld. Het zijn vaak nog kinderen, brutaal en gevormd door het ruwe leven van de straat. Ik ben onvermurwbaar en zoem mijn raampje dicht met een simpele druk op de knop. Een hand kan nog net ontsnappen. Zoveel auto’s, zoveel mensen. Maar de stad is er niet voor gemaakt. De wegen zuchten onder de uit Europa geïmporteerde jeeps en de tweedehandse afgedankte bestelbusjes die omgetoverd zijn tot halfrijdende collectieve taxi’s. Kinshasa zit vol.
Wat eerst een stad was voor 400.000 mensen, is in een aantal jaar tot miljoenenstad verworden. Daar zuchten de wegen onder.
Druppels. De eerste regen van het seizoen valt
Wat eerst een stad was voor 400.000 mensen, is in een aantal jaar tot miljoenenstad verworden. Daar zuchten de wegen onder.
Druppels. De eerste regen van het seizoen valt
zachtjes op de brandende straten. Langs de kanten van de wegen staan lange rijen ongeduldig wachtende reizigers. Zij hopen uit de binnenstad te ontsnappen met behulp van het openbaar vervoer. Maar hun hoop vraagt om geduld, de reizigers zijn met honderden.
Wanneer een taxi stopt, vliegen de 'papa’s en de mama’s' er op af. Bij heftige regenval bestaat de regel der galantheid niet meer, dan geldt de wet van de sterkste. Iedereen wil naar huis, de reis is nog ver. Een moeder met een meisje op haar rug delft het onderspit en wordt ruw naar achteren geduwd als zij op het dak probeert te klimmen. Bijna valt ze achterover.
De regen klettert nu op de straten, vult de gaten, laat de chauffeurs voorzichtiger rijden. Iedereen weet, een te diepe kuil kan fataal zijn voor de toch al gammele auto’s. En dan komt niemand meer thuis.
De regen is gevaarlijk. Ze neemt losse grond mee, spoelt aarde weg. Met bakken vult zij de goten, maar die zitten al vol met afval en modder van de vorige regenvloed. Dus moeten de geulen overstromen. Water neemt struiken mee, laat huizen verzakken, slaat stukken wegen weg. De aanhoudende regen zorgt ervoor dat er kloven ontstaan. Waar huizen in verdwijnen. Als kartonnetjes vallen ze in nog geen week tijd in metersdiepe ravijnen.
Kinshasa is te vol. Het totale gebrek aan een goed stedenbouwkundig beleid zorgt ervoor dat mensen overal en nergens bouwen. De stad barst uit zijn voegen en daarom strijken bewoners neer op de heuvels rondom de binnenstad. Met alle gevolgen van dien; doordat de natuurlijke beplanting heeft plaatsgemaakt voor lemen huisjes, krijgt de regen vrij spel op de hellingen. Bij elke regenbui wordt zand verplaatst en de heuvels veranderen daardoor in snel tempo in ravijnen.
Wanneer een taxi stopt, vliegen de 'papa’s en de mama’s' er op af. Bij heftige regenval bestaat de regel der galantheid niet meer, dan geldt de wet van de sterkste. Iedereen wil naar huis, de reis is nog ver. Een moeder met een meisje op haar rug delft het onderspit en wordt ruw naar achteren geduwd als zij op het dak probeert te klimmen. Bijna valt ze achterover.
De regen klettert nu op de straten, vult de gaten, laat de chauffeurs voorzichtiger rijden. Iedereen weet, een te diepe kuil kan fataal zijn voor de toch al gammele auto’s. En dan komt niemand meer thuis.
De regen is gevaarlijk. Ze neemt losse grond mee, spoelt aarde weg. Met bakken vult zij de goten, maar die zitten al vol met afval en modder van de vorige regenvloed. Dus moeten de geulen overstromen. Water neemt struiken mee, laat huizen verzakken, slaat stukken wegen weg. De aanhoudende regen zorgt ervoor dat er kloven ontstaan. Waar huizen in verdwijnen. Als kartonnetjes vallen ze in nog geen week tijd in metersdiepe ravijnen.
Kinshasa is te vol. Het totale gebrek aan een goed stedenbouwkundig beleid zorgt ervoor dat mensen overal en nergens bouwen. De stad barst uit zijn voegen en daarom strijken bewoners neer op de heuvels rondom de binnenstad. Met alle gevolgen van dien; doordat de natuurlijke beplanting heeft plaatsgemaakt voor lemen huisjes, krijgt de regen vrij spel op de hellingen. Bij elke regenbui wordt zand verplaatst en de heuvels veranderen daardoor in snel tempo in ravijnen.
mardi 30 décembre 2008
Inscription à :
Articles (Atom)
